ایسوزوی ژاپن را به ساخت خودروهای فول سایز و عضلانی، شاسی بلندهای آفرودی و پیکاپهای بزرگ میشناسیم. دی مکس، نام آشنای دنیای پیکاپها نیز محصول همین کمپانی مشهور ژاپنی است. این وانت دو کابین که در سال ۹۵ توسط بهمن موتور به ایران پا گذاشت، حضور چندان بلند مدتی در کشور نداشت، اما در همین زمان کوتاه به دلیل قابلیتهای بالا، بسیار محبوب شد و مورد توجه قرار گرفت. طراحی شاسی و مهندسی اولیه این پیکاپ دو دیفرانسیل توسط جنرال موتورز انجام شد و به همین دلیل آن را تا حدودی شبیه به شورولت کلرادو میدانند. ایسوزو دی مکس را یک پیکاپ میان سایز میدانند که دارای یکی از قویترین موتورها به کار گرفته شده در خودروهای سواری است. نمونه مونتاژ شده در ایران مربوط به نسل اول این خودرو است که در فاصله سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ در ژاپن روی خط تولید قرار داشت. ایسوزو D-MAX از یک موتور ۳ لیتری ۴ سیلندر توربوشارژ دیزلی قدرتمند بهره میبرد که توان تولید ۱۶۳ اسب بخار قدرت و ۳۶۰ نیوتنمتر گشتاور دارد. نکته مهم در این بخش، اهمیت بالا بودن گشتاور تولیدی در موتورهای دیزلی نسبت به قدرت است. به این معنی که بازده این موتورها را میزان گشتاور تولیدی در دورهای پایین موتور تعیین میکند. بنابراین، موتور ایسوزو دی مکس بازده بسیار خوبی دارد که این مهم در عملکرد فنی خودرو نمایان میشود. گیربکس ۵ سرعته دستی این خودرو این قدرت را به چهار چرخ محرک خودرو میرساند و نتیجه این فرایند و همکاری موتور و گیربکس، شتاب صفر تا صد ۱۳ ثانیهای و سقف سرعت ۱۷۰ کیلومتر در ساعت است. مصرف سوخت این خودرو نیز حدود ۹ لیتر در هر صد کیلومتر است. ایسوزو دی مکس خودرویی است که از طراحی زیبایی بهره نمیبرد. در واقع، اشتراکاتش با رقبای آمریکاییاش به پلتفرم و شاسی محدود مانده و در طراحی بدنه و کابین آن، شاهد تلفیق قدرت و ظرافت طراحی پیکاپهای آمریکایی نیستیم. امکانات رفاهی و تجهیزات ایمنی آن به دو کیسه هوا برای سرنشینان ردیف جلو، فرمان هیدرولیک، ایموبلایزر و پخش کننده CD با دو بلندگو محدود میشود. نقطه ضعف ایسوزو دی مکس ترمزهای کفشکی عقب آن است. این پیکاپ میان سایز در ردیف جلو از ترمزهای دیسکی و سیستمهای ABS و EBD بهره میبرد. به این ترتیب، این ایسوزو D-MAX بیشتر میتواند نقش یک خودروی آفرودی و مناسب برای مصارف باربری را اجرا کند تا خودرویی خانوادگی و شهری.
سرعت
۱۷۰ کیلومتر بر ساعت
صفر تا صد
۱۳ ثانیه
نوع سوخت
گازوییل
مصرف سوخت ترکیبی
۹.۵ لیتر
کلاس بدنه
پیکاپ متوسط
حجم موتور
۳ لیتر
قدرت موتور
۱۶۳ اسب بخار
تعداد سیلندر
۴ سیلندر توربوشارژ دیزلی
۳۵%
فنی
۳۰%
ایمنی
۳۰%
کیفیت ساخت
۲۰%
کابین و امکانات
پیشرانه قوی
امکان حمل بار
عرضه محدود
خدمات پس از فروش ضعیف
ضعف ترمزها
ایسوزو دی مکس پیکاپی میان سایز و آفرودی است که توانسته ۳ ستاره از ۵ ستاره ایمنی موسسه استاندارد اروپایی یورو انکپ را کسب کند. بنابراین میتوان گفت این پیکاپ دو دیفرانسیل، خودرویی چندان ایمن نیست. البته با بررسی بیشتر امکانات رفاهی و تجهیزات ایمنی خودرو، در مییابیم که این پیکاپ بیش از هر چیز برای استفاده در مصارف باربری مناسب است. نکته منفی آن، تولید کوتاه مدتش و در نتیجه، خدمات پس از فروش ضعیف آن است. این مساله در کنار ناشناخته بودن موتورهای دیزلی در ایران و دردسرهای تعمیراتشان اهمیت بیشتری پیدا میکند. بنابراین نمیتوان گفت که این خودرو برای مصارف کاری هم کاملا به صرفه و مناسب است. در واقع ایسوزو D-MAX در زمان عرضه به دلیل داشتن عملکرد فنی بهتر نسبت به فوتون تونلند و قیمت مناسب در برابر تویوتا هایلوکس، مورد توجه قرار گرفت. هرچند قیمتگذاری نامناسب بهمن موتور، این توجهات را ناامید کرد. درخصوص سواری ایسوزو دی مکس باید گفت که این خودرو از نرمی مناسبی برخوردار است و با سیستم تعلیق مستقل، جناغی دوبل با فنر پیچشی در جلو، یکپارچه با فنر تخت در عقب میتواند به خوبی وزن خودرو بهعلاوه وزن بار را تحمل کرده و مانع از ورود هرگونه ضربه ناشی از ناهمواریهای مسیر به داخل کابین جلوگیری میکند. این خصوصیت، ایسوزو دی مکس را برای مصارف آفرودی مناسبتر میسازد. هرچند طراحی ظاهری و داخلی دی مکس خستهکننده، بیش از حد ساده و البته تا حدی قدیمی است، اما فضای کابین آن بزرگ و جادار بوده و برای ۴ نفر کافی و راحت است. از نظر عایقبندی کابین نیز باید گفت، ایسوزو دی مکس اوضاع خوبی دارد و با وجود صدای زیاد موتور قوی دیزلی آن، سکوت قابل قبولی در کابین حکمفرما است. همچنین کیفیت ساخت و مونتاژ ایسوزو D-MAX نیز بالاست و استهلاک بالایی ندارد. این موضوع، با توجه به مصارف کاری و باربری خودرو اهمیت بیشتری پیدا میکند. ایسوزو دی مکس قادر به حمل ۳ تن بار است که رقم قابل توجهی برای یک پیکاپ میان سایز محسوب میشود. به همین دلیل، استفاده از آن به عنوان خودرویی سازمانی رایجتر از موارد شخصی است. با این حال، این پیکاپ دو کابین از فقر شدید امکانات رفاهی روز رنج میبرد که این مشکل را میتوان ناشی از قدمت طراحی و ساخت اولیه آن دانست که مربوط به سال ۲۰۰۲ میشود. آينههای تاشوی برقی مجهز به گرمکن، فرمان هیدرولیک، قابلیت تنظیم زاویه نور چراغهای جلو و رینگهای آلومینیومی ۱۶ اینچی اوج امکانات این خودرو است. همچنین ،بهرهمندی از تنها دو کیسه هوا برای سرنشینان ردیف جلو، موردی است که از خودرویی در سطح قیمت و کیفیت ایسوزو دی مکس انتظار نمیرود