میتسوبیشی اوتلندر از سال ۲۰۰۱ به بازار عرضه شد و تاکنون در سه نسل تولید شده است. نسل اول و دوم میتسوبیشی اوتلندر نه در طراحی ظاهری و نه از نظر فنی، در سطح تولیدات همیشگی میتسوبیشی نبودند. حتی نسل سوم نیز که در ۲۰۱۳ معرفی شد تولید موفقی نبود. همین موضوع باعث شد تا طراحان میتسوبیشی سعی در ارائه فیس‌لیفتی با تحولات اساسی کنند و تلاششان با محصول بسیار متفاوت و مورد قبول ۲۰۱۵ به نتیجه رسید. تغییرات این فیس‌لیفت، تمام چراغ‌ها و جلوپنجره، سپرهای جلو و عقب را دربرگرفت، اما اجزای اصلی بدنه و پلتفرم تغییری نکرد. این کراس‌اوور سایز متوسط در این نسخه تنها به‌صورت ۵ نفره ارائه شد، اما در نسخه قبلی مدل‌های ۷ نفره نیز داشت. میتسوبیشی اوتلندر با موتورهای متفاوت بنزینی، دیزلی و حتی پلاگین هیبریدی عرضه می‌شود. نسخه‌های بنزینی موتورهایی با حجم‌های ۲.۴ و ۳ لیتری ۴ و ۶ سیلندر دارند و مدل هیبریدی موتور ۲ لیتری مرکب با موتور الکتریکی دارد. همچنین میتسوبیشی اوتلندر با گیربکس‌های دستی، اتوماتیک و ‌CVT ارائه می‌شود و مدل‌های تک‌دیفرانسیل و دودیفرانسیل آن نیز قابل تهیه است. اوتلندر برای اولین بار در سال ۹۳ توسط آرین موتور وارد ایران شد. نسخه‌های اولیه واردشده به کشور نمونه‌هایی از نسل سوم پیش از اعمال فیس‌لیفت بودند. در این دوره، چند نسخه ۷ نفره نیز وارد کشور شد. در این سال، آرین‌موتور تنها تیپ ۴ این خودرو را وارد کرد که از گیربکس ارتقا یافته و برخی امکانات رفاهی محروم بود. این امکانات شامل جزئیاتی مانند مه‌شکن عقب، دی‌لایت، خروجی ۱۲ ولتی، گرمکن صندلی جلو، آینه الکتروکرومیک و تریم چوبی کابین می‌شود. در سال ۹۵ آرین‌موتور اقدام به واردات نسخه فیس‌لیفت میتسوبیشی اوتلندر کرد و این بار، در دو تیپ ۳ و ۵ این خودروها را به بازار عرضه نمود. این خودروها همه تنها ظرفیت ۵ سرنشین داشتند، اما از گیربکس تقویت‌شده بهره می‌بردند. البته در نمونه‌های تیپ ۵ صندلی ردیف سوم قابل سفارش بود. تیپ ۵ همچنین دارای دوربین ۳۶۰ درجه، سنسور باران و سنسور جلو بود. همه اوتلندرهای واردشده به ایران موتور ۲.۴ لیتری ۴ سیلندر دارند با ۱۷۰ اسب بخار قدرت و ۲۳۲ نیوتن‌متر گشتاور. سقف سرعتشان ۱۹۰ کیلومتر در ساعت است و شتاب صفر تا صدشان ۱۰.۵ ثانیه. همه دودیفرانسیل ۳ حالتی هستند با قفل الکترونیکی و مصرف سوختشان ۹.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است.

تجربه رانندگی با خودروهای شاسی‌بلند معمولاً متفاوت از سدان‌ها و هاچ‌بک‌هاست؛ حتی اگر آن‌ها را در سایزهای متوسط و کوچک و مناسب مصارف شهری طراحی کرده باشند. چراکه کنترل آن‌ها معمولاً در پیچ‌ها کمی سخت است و ممکن است نقاط کور بیشتری برای راننده ایجاد کنند؛ اما در سال‌های اخیر کمپانی‌های خودروسازی در رقابت برای کاهش هرچه بیشتر این دشواری‌ها هستند تا بتوانند تجربه رانندگی اغواکننده‌تری را در اختیار راننده بگذارند. قابلیت آفرود در تمام تیپ‌های میتسوبیشی اوتلندر مورد مثبت مهمی است که در اکثر شاسی‌بلندهای شهری امروزی دیده نمی‌شود. میتسوبیشی اوتلندر دو دیفرانسیل است با قابلیت تک‌دیفرانسیل شدن حتی حین حرکت به‌همراه قفل الکترونیکی دیفرانسیل که به‌نوبه خود یک برتری بزرگ محسوب می‌شود. کیفیت متریال، ساخت و استهلاک پایین نیز از نکات مثبت عمومی در همه خودروهای تولید ژاپن است که میتسوبیشی اوتلندر نیز از آن مستثنا نیست. فضای بزرگ صندوق بار، فضای کافی کابین و وجود نمونه‌ها ۷ سرنشینه در تیپ ۴ نیز از دیگر نکات مثبت این خودرو است. ایمنی بالا و برخورداری از ۷ کیسه هوا در تمام تیپ‌ها نیز موارد قابل توجه میتسوبیشی اوتلندر محسوب می‌شوند. همچنین، گیربکس تقویت‌شده در تیپ‌های ۳ و ۵ که ضعف‌های معمول گیربکس‌های CVT را از خود نشان نمی‌دهد و با موتور هماهنگ عمل می‌کند. در کنار این موارد، عملکرد خوب سیستم تعلیق و هندلینگ خودرو که باعث می‌شود نرمی و راحتی کامل در حرکت احساس شود و هیچ ضربه‌ای به داخل منتقل نشود. کنترل راحت خودرو و فرمان‌پذیری مناسب در کنار شتاب مناسب خودرو نسبت به وزن و ابعاد بدنه که از قدرت خوب موتور و عملکرد هماهنگش با گیربکس ناشی می‌شود از دیگر نکات مثبت خودرو هستند. وجود شیفتر تعویض دنده در مدل‌های فیس‌لیفت و تیپ‌های ۳ و ۵ بر جذابیت رانندگی با اوتلندر می‌افزاید. طراحی زیبا و چشم‌نواز کابین میتسوبیشی اوتلندر با تریم چوبی و روکش چرمی صندلی‌ها در تیپ‌های ۳ و ۵، به‌کار بردن چند صداگیر اضافی در نسخه‌های بعد از فیس‌لیفت برای جلوگیری از ورود صدای موتور به داخل کابین را نیز در مورد این خودرو باید ذکر کرد. هرچند امکانات رفاهی کم‌تر نسبت به سایر رقبا، عملکرد ضعیف گیربکس، ورود صدای بیرون به داخل کابین،. طراحی ساده و خسته‌کننده کابین و به‌کار بردن قطعات پلاستیکی در آن مواردی هستند که تیپ ۴ را با بازار خرید و فروش نه‌چندان داغ و پررونق مواجه می‌کنند. مصرف سوخت نسبتاً بالا در برابر رقبا و نسبت به حجم موتور و وزن خودرو نیز از دیگر مشکلات عمومی اوتلندر است. همچنین خدمات پس از فروش نه‌چندان مناسب نسبت به سایر رقبا را هم باید به فهرست معایب این خودرو اضافه کرد.