تولید پیکان از سال ۱۳۴۶ در کمپانی ایران ناسیونال آغاز شد و تا اوایل دهه ۸۰ ادامه یافت. پیکان سدانی جادار بود که برای خانواده‌های نسبتاً شلوغ ایرانی در دهه‌های ۴۰، ۵۰ و ۶۰ بهترین گزینه محسوب می‌شد. در سال ۱۹۶۷، خط تولید خودروی هیلمن هانتر در انگلستان شروع به کار کرد. البته در سال ۱۹۷۹ نیز خط تولید این خودرو در انگلستان برای همیشه تعطیل شد. اما بعد از ورشکستگیِ شرکتی که هیلمن هانتر را تولید می‌کرد، ایران ناسیونال خط تولید این خودرو را به داخل کشور منتقل کرد. نام آن را هم پیکان گذاشت تا هویتی کاملاً فارسی به آن ببخشد. تولید این خودرو در ایران در اردیبهشت ۱۳۴۶ به طور رسمی آغاز شد. در سال ۵۹، کمپانی روتس، به‌عنوان تولید کننده پیکان که خط تولید آن را به ایرانیان واگذار کرده بود، توسط کرایسلر آمریکا خریداری شد. در آن سال بود که خودرویی جدید معروف به پیکان چراغ‌بنزی نیز تولید شد. جنگ تحمیلی باعث شد ایده‌هایی که برای به‌روز کردن این خودرو در نظر گرفته شده بود ناکام بماند و همان خودروی قدیمی با همان شمایل و مشخصه‌ها تولید بشود؛ خودرویی با موتور ۱۶۰۰ سی‌سی، سپرهای فلزی آب‌کروم داده‌شده، قالپاق‌های بشقابی نقره‌ای، چراغ‌های چهارگوش بزرگ، شیشه‌هایی با بالابر دستی، داشبوردی که بسیار کوچک بود و سوییچی که زیر داشبورد قرار داشت و البته کیلومترشماری که تا درجه ۱۲۰ مایل را نشان می‌داد. جالب این‌که در دهه ۸۰، کمی کم‌تر از سه‌چهارم تاکسی‌های ایران هم پیکان بود. تولید پیکان در اردیبهشت ۱۳۸۴ برای همیشه متوقف شد. ظاهراً مسئولان محیط‌ زیست با آلودگی این خودرو مشکل داشتند و تقاضای خودروهایی کم‌مصرف‌تر با آلایندگی پایین‌تر را می‌کردند. در طول عمر پیکان، کمی بیش‌تر از ۲ میلیون نسخه از این خودرو تولید شد. تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، معمولاً چهار نوع پیکان در ایران تولید می‌شد؛ پیکان کار، پیکان دولوکس، پیکان جوانان (که کمی اسپرت‌تر بود) و البته پیکان استیشن. این پیکان‌ها در دو پیشرانه ۱۶۰۰ و ۱۷۲۵ سی‌سی تولید می‌شدند. پیکان‌های قدیمی جان‌دارتر و بهتر بودند چون پیشرانه‌ای حجیم‌تر و گشتاور بیش‌تر و قوی‌تری نسبت به پیکان‌های جدیدتر داشتند. علاوه بر مدل‌های گفته‌شده، مدل‌هایی چون پیکان اتوماتیک و سپر جوشن و ۳۸۰۰ و چراغ‌بنزی هم در برهه‌ای و به تعدادی محدود تولید شد.

وقتی سوار پیکان می‌شوید، یعنی سوار سدانی شده‌اید که از دهه ۴۰ تولید شده و به همان شکل و شمایل و با تغییرات کمی، به دهه ۸۰ شمسی هم رسیده است. مهم‌ترین ویژگی‌ این سدان قدیمی را باید جادار بودنش دانست. این خودرو به‌راحتی ۵ نفر را در خودش جا می‌دهد و حتی امکان استقبال از سرنشینان بیشتری را هم دارد. پیکان قادر به تولید قدرتی نزدیک به ۴۸ اسب‌بخار و ۱۱۰ نیوتن‌متر گشتاور است. حداکثر سرعت اسمی پیکان ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت است. از نظر ایمنی، باید بدانید که بدنه پیکان و چهارچوب آن محکم‌تر از خودروهایی چون پراید و تیبا و … است؛ به این معنی که در تصادف‌ها ضربه‌گیری بهتری دارد، هرچند که در آن خبری از کیسه هوا و تجهیزات ایمنی دیگر هم نیست. تنها تجهیزات آن را ترمز و کمربند تشکیل می‌دهند. بااین‌حال، بسیاری پیکان را خودرویی نسبتاً ایمن از نظر محکم بودن ساختار می‌دانستند. مصرف سوخت پیکان در هر ۱۰۰ کیلومتر بین ۹ تا ۱۰ لیتر است. حجم پیشرانه پیکان‌های جدیدتر ۱۵۹۸ سی‌سی است. این حجم در پیکان‌های قدیمی‌تر به ۱۷۲۵ سی‌سی هم می‌رسید. این حجم برای یک سدان کافی است؛ هرچند که قدرت تولید شده آن تناسب چندانی با شرایط فعلی ندارد. شتاب اولیه این خودرو نزدیک به ۱۵ ثانیه است که عدد قابل‌توجه‌ای نیست. حجم مخزن سوخت این سدان ۴۵ لیتر است که باز هم به‌نسبت سدان بودن این خودرو، کافی به‌نظر نمی‌رسد. داخل کابین پیکان فوق‌العاده ساده و ابتدایی است. از امکانات و آپشن‌های خاص هم در آن خبری نیست. شیشه‌های این خودرو بالابرهای دستی دارند که غالباً این دسته‌های فلزی سرنشینان را به زحمت می‌اندازد. گیر کردن و نیمه‌تمام بالا آمدن شیشه‌ها جزو مشکلات معمول پیکان‌های کارکرده است. متریال داشبورد از نوع پلاستیک سخت است که در بعضی نسخه‌ها، علی‌رغم گذشت این‌همه سال از کارکرد آن، هنوز به صدا در نیامده است. مهم‌ترین ویژگی ظاهری پیکان را باید نمای روبه‌رو و جلوپنجره و چراغ‌های مستطیل شکل آن دانست. دورتادور این نما را هم نوار استیلی فرا گرفته که هم حالتی انحصاری به آن بخشیده است و هم حالتی قدیمی. در واقع، ظاهر پیکان به سردی و بی‌روح بودن شهرت دارد. سپر پیکان، فلزی با رنگ استیل و البته پف‌کرده و برجسته است. روی کاپوت چند خط برجسته خودنمایی می‌کند. از نمای کناری نیز یک خط افقی، چراغ عقب را به چراغ جلو وصل کرده تا خودرو چندان ساده به‌نظر نرسد. البته این خطوط نتوانسته سادگی بیش‌ازحد خودرو را تعدیل کند. پیکان در کل، خودرویی از دور خارج‌شده و آلاینده محسوب می‌شود. تعطیلی خط تولید آن نیز به دلایل زیست‌محیطی اتفاق افتاد.