پراید ۱۱۱ اولین تولید سایپا بر اساس پلتفرم جدید ‌X100 بود. در سال ۸۹ به‌دنبال اعتراضات فراوان از سوی مصرف‌کنندگان و سازمان استاندارد، سایپا اقدام به افزایش سطح کیفی پراید کرد. در پی این اقدام، تولید صبا و نسیم را متوقف و تولید پراید ۱۱۱ را بر پلتفرم X100 در تیپ‌های مختلف آغاز شد. این تیپ‌ها عبارت از EX، LX، ST، SX و SL بودند که امکانات و تجهیزات متفاوتی داشتند. اما از سال ۹۱ تولید تیپ‌های ST و LX پراید ۱۱۱ به‌دلیل نداشتن ترمز ABS متوقف شد. پس از آن بر اساس مصوبه جدید دولت در سال ۹۲، در راستای ایمن‌سازی تولیدات داخلی، پلیس راهنمایی و رانندگی خودروسازان کشور را ملزم به در نظر گرفتن کیسه هوای راننده در تمام تولیداتشان کرد؛ بنابراین تولید تیپ‌های SL و SX پراید ۱۱۱ نیز که فاقد کیسه هوا بودند نیز متوقف شد. در همان سال و به‌دنبال ارتقای ایمنی پراید و کیفیت فنی آن، سایپا یک تیپ جدید برای پراید ۱۱۱ با عنوان SE تعریف کرد که علاوه بر کیسه هوای راننده، ایربگ سرنشین نیز داشت. جعبه‌فرمان هم تقویت شده بود و مهم‌تر از همه، استاندارد یورو ۴ داشت. در سال ۹۳ نیز به تیپ‌های قبلی تیپ ‌TL اضافه شد که به جر فرمان هیدرولیک همه امکانات و تجهیزات SE را داشت. پراید ۱۱۱در واقع نسخه فیس‌لیفت پراید نسیم بود و نسخه هاچ‌بک پراید ۱۳۲. موتور آن همان پیشرانه قدیمی ۱.۳ لیتری ۴ سیلندر ۸ سوپاپ اولیه پراید بود که بعد از تقویت، توان تولید ۶۳ اسب بخار داشت. تفاوت پراید ۱۱۱ با پراید نسیم در طراحی چراغ‌ها، جلو پنجره، سپر و شکل پنجره عقب بود. پایین بودن کیفیت خودروهای پراید حتی پس از تغییر پلتفرم و ارتقای سطح کیفی و تقویت فنی آن، سازمان استاندارد ایران را بر آن داشت تا در سال ۹۶ اولتیماتومی جدی و یک‌ساله به سایپا نسبت به این محصولش بدهد؛ سایپا به‌منظور جلب رضایت سازمان استاندارد در شهریور ۹۶ طی حرکتی نمایشی، تولید پراید ۱۱۱ را در کاشان متوقف کرد و آن را مدیریت صحیح در راستای حذف محصولات X100 از بازار دانست. اما چیزی حدود یک ماه بعد این خط تولید متوقف شده به تهران منتقل و تولید پراید ۱۱۱ نسخه SE از سر گرفته شد.

بیشتر ایرانی‌ها دستی به فرمان پراید زده‌اند و تجربه رانندگی با آن را دارند. در واقع جدا از تایید یا رد کیفیت پراید ۱۱۱ نمی‌توان کتمان کرد که این اتومبیل، یکی از ارزان‌ترین خودروهای کشور است. پس بهتر است که جدا از این موارد منفی که درباره‌اش گفته می‌شود، کمی هم به ویژگی‌های مثبت آن بپردازیم. ابعاد کوچک خودرو جزو مزیت‌های آن است؛ چراکه رانندگی با آن را در شهر بسیار راحت می‌کند. وزن پایین پراید ۱۱۱ باعث مصرف کم و شتاب بالای آن می‌شود. این شتاب بالا، پراید ۱۱۱ را تبدیل به خودرویی جوان‌پسند و اسپرت کرده است. پراید به نرمی فرمان معروف است و حتی فرمان‌های مکانیکی مدل‌های اولیه آن نیز راحت‌ بودند. سایپا برای تامین فضای لازم برای سرنشینان در پراید ۱۱۱، فرم صندلی‌ها را کوچک‌تر کرده، اما این کوچک شدن راحتی آن‌ها را تحت‌الشعاع قرار نداده است. پراید ۱۱۱ نسبت به باقی پرایدها ظاهری اسپرت‌تر دارد که باعث توجه بیشتر جوانان به آن می‌شود. پرایدها دیربه‌دیر خراب می‌شوند و اگر هم خراب بشوند، به‌راحتی و با هزینه کم تعمیر می‌شوند. اما موتور ضعیف پراید ۱۱۱ جزو نکات منفی آن است؛ که البته این مورد نکته منفی تمامی پرایدها به‌شمار می‌رود. موتور پراید ۱۱۱ که از نوع تقویت‌شده است، تنها توان تولید ۶۳ اسب بخار دارد. این قدرت تولید شده برای ابعاد این خودرو و وزنش بسیار پایین است. به گفته برخی کارشناسان، درست است که مصرف پراید پایین است اما با توجه به وزن و ابعاد باید کمتر هم باشد؛ ولی به‌دلیل ضعف موتور این مصرف کمتر نمی‌شود. ضمن این‌که با بالا رفتن عمر موتور و کارکرد آن، مصرف خودرو نیز بالاتر می‌رود. کیفیت پایین مونتاژ و قطعات به‌کاررفته در خودرو را هم باید به سیاهه نکات منفی آن افزود. این ضعف باعث انتقال زیاد صدای موتور و بیرون به داخل کابین می‌شود. همچنین ضعف قطعات داخل کابین نیز باعث می‌شود پس از مدتی کار کردن، همه‌چیز در اتاق پراید به صدا بیفتد. ابعاد کوچک ماشین و فضای کم صندوق‌عقب آن را خودرویی مخصوص جوانان مجرد کرده که قصد سفرهای طولانی ندارند. بدنه ضعیف پراید که باعث می‌شود وزن خودرو پایین باشد از بزرگ‌ترین معایب آن است. چرا که باعث چپ شدن خودرو در سرعت‌های بالا می‌شود و در تصادفات باعث ایجاد ناامنی برای سرنشینان می‌شود. هاچ‌بک بودن پراید ۱۱۱ باعث کوچک‌تر شدن خودرو و نیز نبود فضای صندوق بار می‌شود که به ناامنی بیشتر آن منجر می‌شود. گاهی نرمی بیش‌ازحد فرمان کنترل خودرو را برای راننده سخت می‌کند که موجب نارضایتی برخی پراید سواران شده است.