رنو سفران PE 2.5 مجهز به موتوری ۶ سیلندر با حجم ۲.۵ لیتر است که توان تولید قدرت ۱۸۰ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۲۳۷ نیوتن‌متر را داراست. شتاب رنو سفران ۱۰.۷ ثانیه و حداکثر سرعت آن ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت و مصرف سوخت آن ۹.۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر تعریف شده است. قدرت موتور این خودروی دیفرانسل جلو را یک جعبه دنده ۶ سرعته اتوماتیک به چرخ‌های آن منتقل می‌کند. رنو سفران PE2.5 از امکاناتی نظیر کروز کنترل، سنسور جلو و عقب، سنسور فشار باد لاستیک‌ها، سنسور باران، چراغ روز، مه‌شکن عقب و جلو، ۲ کیسه هوا، صندلی‌های پارچه‌ای مجهز به پشت‌سری فعال و کمربند ایمنی پیش‌کشنده، استارت دکمه‌ای، سقف پاناروما و سان‌روف بهره می‌برد. نسخه ۲.۵ لیتری رنو سفران PE، فیس‌لیفت نسخه ۲ لیتری آن است که فقط در امکانات رفاهی تغییرات بیش‌تری داشته و از نظر ظاهری هیچ تغییری نکرده است. در طراحی بدنه سفران، با کاپوتی بزرگ مواجهیم که با خطوط نرم و حجم‌دهنده وقار خاصی به نمای روبه‌رویی آن بخشیده است. چراغ‌های جلو کشیده و با انحنا به‌سمت پهلوی خودرو تمایل داشته و چراغ‌های LED چراغ روز نمای زیبایی به آن‌ها داده‌اند. جلوپنجره بسیار ساده و با قابی از کروم احاطه شده و آرم رنو در وسط آن خودنمایی می‌کند. چراغ‌های مه‌شکن جلو در گوشه پایین سپر پهن جلو قرار گرفته‌اند. در نمای کناری رنو سفران اثری از خطوط منحنی و حجم‌دهنده نمی‌بینیم. نوارهای کروم به‌زیبایی در اطراف شیشه‌ها قرار دارند. سقف با شیب نسبتاً زیادی به‌سمت عقب کشیده شده است. چراغ‌های عقب نیز کشیده و فرمی خاص دارند که تا نمای کناری نیز ادامه یافته‌اند. صندوق‌عقب با نواری کروم و برجسته به دو قسمت تقسیم شده است. سپر عقب پهن است و در قسمت پایین در صندوق کمی فرورفتگی دارد. هنگام ورود به داخل کابین، ابتدا روکش روشن صندلی‌ها به‌چشم می‌آید. جنس روکش‌ها از پارچه بسیار اعلا و با دو رنگ خاکستری یا بژ نوید کابینی اقتصادی را می‌دهند. داشبورد ساده و فرمان سه‌شاخه در کنار نمایش‌گر بسیار کوچک روی کنسول وسط از دیگر نکات داخل کابین است. نمایندگی رسمی شرکت رنو در ایران در سال ۲۰۱۴ تیپ‌های مختلف این خودرو را با شرایط ویژه به مشتریان عرضه کرد. اما کم بودن آپشن‌های رفاهی در برابر خودروهای ژاپنی و کره‌ای و تعدادی از خودروهای اروپایی، باعث شد که از سال ۲۰۱۶ واردات رنو سفران به ایران متوقف شود.

رنو سفران PE 2.5 سدان متوسط تولید شرکت رنو-نیسان است که به‌عنوان خودرویی اقتصادی و نیمه‌لوکس به بازار خودرو معرفی شده است. رنو سفران ظاهری جذاب دارد، ولی آپشن‌های بی‌شمار خودروهای هم‌دوره‌اش را ندارد. رنو سفران PE 2.5 از امکانات رفاهی نظیر استارت دکمه‌ای، کروز کنترل، سنسور عقب و جلو، سنسور باران، سنسور فشار باد تایرها، ترمز کمکی و ضد قفل، چراغ روز و مه‌شکن‌های عقب و جلو و فرمان برقی با روکش چرم بهره می‌برد. سیستم صوتی این خودرو BOSE و مجهز به ۱۰ اسپیکر بوده و بیش‌تر فرمت‌های پخش را پشتیبانی می‌کند. صندلی‌ها مجهز به پشت‌سری‌های فعال هستند، اما تجهیز نبودن آن‌ها به قابلیت تنظیم برقی از ضعف‌های بزرگ امکاناتی خودرو محسوب می‌شود. به کار رفتن تنها دو کیسه هوای سرنشین و کناری، نبود سیستم گرم‌کن صندلی‌ها حتی در ردیف جلو و فقدان روکش چرمی صندلی‌ها با دیگر نکات منفی رنو سفران به حساب می‌آید. در واقع این ضعف‌ها، شرایط تجهیزاتی رنو سفران را تا حد برخی تولیدات داخلی تنزل داده است و به دنبال آن، کسادی بازار خرید و فروشش را به همراه داشته است. تا جایی که می‌توان به سقف پاناروما و سانروف، به عنوان آپشن‌های رفاهی رنو سفران PE 2.5 اشاره کرد، آنچه حضورش در خودرویی به این سطح قیمتی الزامی است. مصرف سوخت ترکیبی رنو سفران، ۹.۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است. این مصرف که از نسخه دو لیتری سفران نیز بیشتر است، برای یک سدان نیمه لوکس شهری، مناسب به نظر نمی‌رسد و سفران را در بین خودروهای پرمصرف قرار می‌دهد. نبودن سیستم‌های ترمز و پایداری متنوع در رنو سفران یکی دیگر از نقاط ضعف آن در برابر رقبایش به‌حساب می‌آید. نمایشگر کوچک و سخت بودن دسترسی به آن نیز از جمله نکات منفی این خودرو به‌شمار می‌رود. شتاب ۱۰ ثانیه‌ای سفران نیز حکایت از کندی خودرو و مطابق نبودن با استاندارد‌ها و توقعات مشتری از یک تولید مشترک نیسان و رنو دارد. طراحی داخلی رنو سفران به شدت ساده و کسل کننده است و در آن هیچ هیجانی مشاهده نمی‌شود. این طراحی کابین رنو سفران را شبیه به خودرویی مربوط به سال‌ها ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ کرده است. فضای داخلی کابین، اما بزرگ و جادار است و در ردیف عقب و جلو هیچ کمبود جایی احساس نمی‌شود. صندلی‌ها نیز گرچه ایده‌آل نیستند اما از ارگونومی مناسبی برخوردارند. فضای صندوق‌ بار جواب‌گویی سفرهای خانوادگی جاده‌ای است و می‌تواند از پس وظیفه خود به خوبی برآید. عایق‌بندی کابین، اما در وضعیت معمولی قرار گرفته و صدای موتور حتی در دورهای پایین داخل آن به گوش می‌رسد. البته این ضعف مربوط به عایق‌بندی ضعیف موتور نیز می‌شود. کیفیت ساخت قطعات و اجزای خودرو در حدی متوسط قرار دارد و نمی‌توان امتیاز خوبی به این بخش از سفران نیز داد.