فرش انگلیسی هنری با الهام از فرش شرقی
بررسی تاریخچه و ویژگی‌های فرش انگلیسی
بر خلاف مناطق گرم‌تر جهان، آب و هوای انگلیس در اکثر فصول سال به استثنای چند ماه در تابستان به‌طور مداوم سرد و بارانی است. یکی از دلایل محبوبیت زیاد استفاده از فرش در انگلستان این است که فرش عایق خوبی برای خانه است و به حفظ گرما در داخل خانه و هوای سرد کمک می‌کنند. در این راهنما قصد داریم در مورد فرش انگلیسی و تاریخچه این فرش زیبا صحبت کنیم.
عناوین این مطلب
تاریخچه فرش انگلیسی در انگلستان
در گذشته گلدوزی یک سرگرمی انگلیسی برای اشراف و راهبه‌های زن بود. در زمان سلطنت ملکه الیزابت اول بافندگان فرش از مناطقی از فرانسه که فرشبافی در آن رایج بود به انگلستان آورده شدند. فرش‌های انگلیسی بر اساس تکنیک‌های مورد استفاده در بافت قالی و فرش‌های شرقی بافته می‌شدند، اما طرح‌ها و رنگ‌بندی فرش انگلیسی در آن زمان اغلب مطابق با سبک‌های گلدوزی انگلیسی بود.
در تاریخ آمده است که ملکه الینور کاستیل در قرن سیزدهم، پس از ازدواج با پادشاه ادوارد اول در انگلستان، فرش‌های زیادی را از سرزمین خود اسپانیا به انگلستان آورد. بسیاری از این فرش‌ها منحصراً از گرانادای اسپانیا بودند و در انگلستان بسیار محبوب شدند. چون فرش‌های اسپانیایی پرزدار بودند و طرح و رنگ غنی داشتند که در انگلستان جدید و تازه بود.
به‌طورکلی تولید فرش گره‌دار انگلیسی که به تقلید از فرش‌های شرقی به خصوص ترکیه، بافته شده بود و توسط مهاجران فنلاندی به انگلستان آغاز شد. این فرش‌ها متعلق به سال‌های ۱۵۷۰ تا ۱۶۳۰ میلادی هستند. این تقلیدها از نقوش فرش‌های شرقی در دو دسته جا می‌گیرند:
- کپی کردن طرح هندسی از ترکیه و آناتولی
- ترکیب طرح‌های فرش هندی و ایرانی و اضافه کردن تزیینات رایج در دوره الیزابت به فرش انگلیسی
- بیشتر فرش‌های دستباف و سوزن‌دوزی اولیه، تقلیدی از طرح‌های فرش‌های ترکی بودند.
- برخی از فرش‌های اولیه با دست بر روی پایه‌های کتان و تار و پوددار بافته می‌شدند.
به‌طور کلی در انگلستان، تقاضا برای فرش تا اواسط قرن چهاردهم بسیار کم بود. قدیمی‌ترین فرش انگلیسی دستباف به سال ۱۵۷۰ برمی‌گردد.
پشنهاد خواندنی؛ با تاریخچه فرش ترکیه و ویژگی‌های آن آشنا شوید
فرش انگلیسی در قرن هفدهم
در قرن هفدهم شهر آکس مینستر در جنوب انگلستان که به شهر فرشبافی معروف است، یک مدل فرش خاص می‌بافتند. خریداران این فرش‌ها معمولا اشراف‌زادگان بودند که برای خانه‌های اشرافی خود فرش می‌خریدند.
- سیستم بافت فرش ماشینی آکس مینستر به این صورت بود که انگشت مکانیکی، نخ پرز را بین تار قرار می‌داد و آن را نگه می‌داشت تا زمانی که پودگذاری شود. به این ماشین‌های فرشبافی بدون دوخت آکس مینستر می‌گفتند.
- فرش‌های آکس مینستر سنگین، تخت و بدون پرز در ورسستر شایر بافته می‌شدند.
- فرش‌های آکس مینستر معمولاً برای بخش موسیقی در ساختمان کلاه‌فرنگی پادشاهی برایتون، سرای چاتسورس و کاخ وارویک بافته می‌شد.
در این زمان نقطه عطف مهمی در توسعه صنعت فرشبافی و فرش انگلیسی در فرانسه رخ داد. در سال ۱۶۸۵ لغو فرمان نانت در زمان پادشاه لویی چهاردهم باعث شد، بسیاری از بافندگان بسیار ماهر و کارگران پروتستان آگاه، در کارخانه سلطنتی به دلیل تحمل مذهبی بیشتر از پروتستان‌ها به انگلستان مهاجرت کنند.
در طول سلطنت جیمز دوم پادشاه انگلستان ساکنان فرانسوی الاصل آزاد بودند که بافندگی فرش را انجام بدهند و به حرفه خود ادامه دهند. بسیاری از بافندگان فرش مهاجر، از فرانسه در جنوب انگلستان ساکن شدند و در ایجاد صنعت بافت فرش انگلیسی با استانداردهای بالا، کمک کردند.
ویژگی فرش ویلتون انگلستان
فرش سلطنتی ویلتون در اوایل قرن هجدهم بسیار موفق بود، فرش‌های تولید شده در ویلتون محبوب بودند و تقاضا برای فرش ویلتون در انگلیس و خارج از کشور زیاد بود.
- فرش‌های ویلتون جذابیتی کاملاً غربی دارند. آنها دارای یک زیبایی‌شناسی نسبتاً ویکتوریایی هستند که قطعاً در نوع خود سلطنتی است.
- نقوش اصلی به کار رفته در این قالی‌ها، از طرح‌هایی به سبک ایرانی الهام گرفته شده است. اما به طور کلی تحت تاثیر جنبش‌های هنری انگلیس است و برای تکمیل فضای داخلی مدرن و امروزی طراحی شده‌اند.
- آنها با پالت‌های رنگی گرم و نقوش منحصربه‌فرد خود، این توانایی را دارند که حتی در سخت‌ترین فضاها، حس سلطنت را القا کنند.
فرش انگلستان در قرن هجدهم
در اواسط قرن هجدهم، با افزایش تقاضا در سراسر امپراتوری، دیگر کارخانه‌های فرشبافی در انگلستان رونق بیشتری یافتند. عملیات تجاری‌سازی فرش در کارخانه فرش آکس‌مینستر، کارخانه اکستر، کارخانه فرش فولهام، فرش کیدرمینستر، کارخانه فرش مورفیلد و کارگاه فرش پدینگتون پدیدار شد.
در سال ۱۷۵۷ هر دو توماس وینی (از آکس مینستر) و توماس مور (از مورفیلد) در مسابقه انجمن سلطنتی هنر برای تولید فرش که برای ایجاد استاندارد طراحی بالا، برای فرش‌های بافته‌شده در انگلستان سازماندهی شد، جوایزی را کسب کردند.
در اواخر قرن هجدهم، توماس وینی شروع به بافت فرش دستباف در آکس مینستر کرد. طرح‌های این فرش‌های دستباف انگلیسی، از نقوش آدم و یونانی، رومی بود.
رابرت آدام، طراح نئوکلاسیک، طرح‌هایی را برای فرش‌های انگلیسی بر اساس موزاییک‌های کف رومی و سقف‌های خزانه‌داری آن زمان ارائه داد. فرش انگلیسی با طرح برادران آدام در مورفیلد (کارخانه فرشبافی توماس مور) و آکس مینستر (کارخانه فرشبافی توماس وینی) و همراسیت (شرکت فرشبافی ویلیام موریس) در انگلستان تولید شد.
اغلب طرح این قالی‌ها مشابه طرح برجسته‌کاری روی سقف اتاق‌هایی بودند که قرار بود قالی‌ها در آنها قرار داده شوند. رنگ این طرح‌ها خاکستری، آبی کمرنگ و یشمی بود.
فرش انگلستان از قرن هجدهم به استقلال در طراحی در رقابت با فرش‌های فرانسه دست یافت.
- در بافت فرش انگلیسی از رنگ‌های سبز، زرد طلایی، دارچینی و مسی استفاده شد و این استقلال در انتخاب رنگ فرش انگلیسی، به نوعی استقلال‌طلبی در مقایسه با فرش‌های فرانسوی محسوب می‌شد.
- در فرش انگلستان اصولا به غیر از دوره‌ای که طراحی فرش تحت تاثیر قالی‌های ترکی، عثمانی بود، نقوش هندسی و شکسته جایگاه و محبوبیتی پیدا نکرده است.
فرش انگلستان در قرن نوزدهم
در قرن نوزدهم، تولید فرش‌های دستباف با توسعه تولید پرقدرت فرش‌های پرزدار ماشینی رو به رکود رفت. در آغاز قرن نوزدهم فرش‌های انگلیسی همچنان برای اشراف انگلستان و خارج از آن سفارش داده می‌شد. در همان زمان، فرش‌های ماشینی به‌طور گسترده برای طبقه متوسط شروع به تولید کردند که به نوبه خود آنها را مقرون به صرفه‌تر و در دسترس‌تر کرد.
در اواسط قرن نوزدهم رقابت شدید کشورهای بافنده شرقی و اروپایی، باعث کاهش تقاضا برای فرش‌های انگلیسی شد. اما در اواخر دهه نهضت هنرها و صنایع‌دستی به رهبری ویلیام موریس، صنعت فرش دستباف در انگلستان را تقویت کرد. طرح‌های فرش شرکت موریس بسیار بدیع بود و به دلیل ادغام نقوش گل انگلیسی با طرح‌های الهام‌گرفته از شرق، محبوبیت پیدا کرد. شرکت او تا قرن بیستم به تولید فرش ادامه داد.
فرش‌های شرکت موریس با فرش‌های دست‌بافتی که در اواخر قرن نوزدهم در ایرلند تولید می‌شدند، رقابت داشت. الکساندر مورتون و شرکت، یک تولیدکننده نساجی اسکاتلندی، بافندگی را در بخش کشاورزی دونگال تأسیس کرد تا جایگزینی ارزان‌تر برای فرش‌های هنری و صنایع دستی موفق ویلیام موریس ایجاد کند.
به فرش‌های دونگال توسط دولت بریتانیا، یارانه پرداخت می‌شد و از نیروی کار ارزان‌تر ایرلندی برای تولید فرش‌هایی با کیفیت، رنگ و طرح خوب استفاده می‌شد. در نتیجه تولید فرش دونگال بسیار موفق بود و طراحان تحسین شده را برای مشارکت در سبک ها و نقوش فرش جذب کرد.
برای دیدن آگهی‌های فرش در دیوار کلیک کنید
ویژگی‌های فرش انگلیسی
فرش‌های انگلیسی عمدتاً دارای پایه‌های نخی هستند، اگرچه برخی از نمونه‌های اولیه دارای پایه‌های پشمی یا کنفی هستند.
- در بافت فرش انگلیسی ترکیبی از پشم با پود کنفی، کتان یا جوت نیز استفاده می‌شود.
- در این فرش‌ها از گره ترکی (متقارن) استفاده می‌شود.
- فرش‌های انگلیسی امروز با کیفیت بالایی ساخته می‌شوند.
- ابعاد این فرش‌ها ۹ فوت در ۶ فوت تا اندازه‌های بزرگتر متغیر است. درصد کمی از فرش‌های انگلیسی در ابعاد ۶ فوت در ۴ فوت نیز تولید شده‌اند.
سلیقه مردمان انگلیسی در انتخاب فرش
دانستن سلیقه مرمان هر منطقه در انتخاب کالاهای گوناگون از جمله فرش، کمک‌می‌کند تا آگاهی لازم برای راه یافتن به بازارهای هر کشور را داشته باشیم. به این ترتیب تولیداتمان محصور در جغرافیای خودمان نمی‌ماند.
- خریداران انگلیسی فرش‌هایی به رنگ‌های طبیعی و آرام را می‌پسندند.
- معمولا در انگلیس، فرش‌های کوچک و متوسط شامل قالیچه و کناره و پرده‌ای و ۲*۳ متری و ۵/۲*۲ متری و ۷/۲*۱/۳ و به مقدار کم ۴*۳ متری و ۳*۳ متری و ۵/۳*۵/۲ متری مورد تقاضا است.
- در بازار انگلیس، قیمت فرش نقش بسیار عمده‌ای را ایفا می‌کند ولی برای مصرف‌کنندگان خاص، رج‌شمار بالا و براق بودن، موضوع مهمی محسوب می‌شود.
- برای فرش‌های عتیقه نیز مشتریان زیادی در این کشور وجود دارد.
- برندهای معتبر فرش انگلیس مانند: برینتون و ویکتوری توانسته‌اند با توجه ویژه به تناسب کیفیت و قیمت تمام شده فرش، همچنان زنده بمانند و بخشی از بازار انگلیس را در اختیار داشته باشند. همچنین در سال‌های اخیر شرکت‌های انگلیسی توجه ویژه‌ای به بازارهای صادراتی و گران جهان داشته‌اند.
- متوسط قیمت فرش‌های تولیدی انگلیس در سال‌های اخیر ۱۵ پوند بوده است، در حالی‌که فرش‌های بلژیکی قیمتی در حدود ۱۵/۲ پوند داشته‌اند.
هیو مکی یکی از قدیمی‌ترین تولیدکنندگان فرش نفیس در انگلستان است. از زمانی که هیو مکی شرکت همنام خود را در سال ۱۹۰۳ راه‌اندازی کرد، به عنوان یکی از برندهای قابل اعتماد فرش در صنعت به رشد خود ادامه داد.
فرش‌های امروزی آکس‌مینستر هم در انگلستان به نام فرش‌های تافتینگ تولید می‌شود. این فرش‌ها به ویژه در در مکان‌های ویژه از جمله کلارنس هاوس، برایتون پاویون، استادیوم تویینکهام بازار خوبی دارد.