حق بیمه کارگران ساعتی چگونه محاسبه می‌شود؟ | پاسخ ۳ سوال اساسی

کارگران معمولا در محیط‌های غیراداری کار می‌کنند؛ زحمت‌کشانی که در حین کار دست و لباس خاکی دارند چون از توانایی بدن و قدرت فیزیکی خود برای انجام کار استفاده می‌کنند و به‌اصطلاح، کار یدی انجام می‌دهند؛ مثل کارگران ساختمانی یا اپراتور ماشین‌های صنعتی یا مونتاژکارها. این کارگرها معمولا به‌صورت دائم و تمام‌وقت با یک کارفرما کار نمی‌کنند، بلکه ممکن است چند ساعت در روز را در اختیار کارفرما باشند و به دلیل این شرایط شغلی، جزو آسیب‌پذیرترین قشرهای جامعه برای دریافت بیمه و مزایای آن محسوب می‌شوند. از طرف دیگر، خیلی از کارفرماها درباره حقوق کارگران ساعتی آگاهی کامل ندارند و ندانستن این موضوع، می‌تواند آنها را مشمول جریمه و دعوای حقوقی کند. چون تا اینجای کار دیگر می‌دانیم، آگاهی نداشتن درباره حقوق کارگران می‌تواند ضرر و جریمه‌های جبران‌ناپذیری را برای کارفرما در پی داشته باشد. یکی از این مهم‌ترین موضوعاتی که کارفرما باید به آن آگاهی کامل داشته باشد، حق بیمه کارگران ساعتی است. با ما همراه باشید تا به ۳ سوال اساسی درباره حق بیمه کارگران ساعتی پاسخ دهیم.

۱- کارگران ساعتی چه کسانی هستند؟

بعضی کارگران قرارداد دائم و بعضی دیگر، قرارداد موقت دارند. خیلی از کارگرانی که کار یدی انجام می‌دهند، به‌صورت ساعتی کار می‌کنند و با کارفرما قرارداد ساعتی می‌بندند. این کارگران در قبال ساعاتی که کار کرده‌اند و در اختیار کارفرما بوده‌اند، از او مزد دریافت می‌کنند. به این کارگران، کارگر ساعتی می‌گویند. حقوق کارگر ساعتی را می‌شود بر اساس توافق بین کارفرما و کارگر در پایان روز کاری، در پایان هفته، هر ۱۵ روز یا ماهیانه پرداخت کرد.

۲- آیا کارگر ساعتی بیمه می‌شود؟

هرچند بعضی از کارفرمایان، قانون را آن‌طور که باید رعایت نمی‌کنند، ولی هر کارفرما باید بداند که رابطه کارفرما و کارگری در مورد کارگران ساعتی و کارفرمایشان برقرار است و مطابق ماده ۴ قانون تامین اجتماعی،

هر کارگری که در مقابل دریافت مزد کار می‌کند، مشمول بیمه شدن و قانون تامین اجتماعی است.

۳- حق بیمه کارگران ساعتی چگونه محاسبه می‌شود؟

حق بیمه کارگران ساعتی بر اساس  تعداد ساعاتی که کار کرده‌اند، در لیست بیمه قرار می‌گیرد. اما برای محاسبه و اصطلاحا رد کردن بیمه، چند نکته مهم وجود دارد:

• بر اساس قانون کار، کسانی که به‌صورت تمام‌وقت کار می‌کنند و بیمه تامین اجتماعی می‌شوند، موظفند ۴۴ ساعت در  هفته کار کنند.
• اگر ساعات کار روزانه‌ای که کارگران ساعتی انجام می‌دهند، کمتر از ساعات قانونی یک روز کاری یعنی حدود ۸ ساعت باشد، کارفرما باید ساعات کار انجام‌شده در یک ماه را تبدیل به تعداد روز کاری تمام‌وقت کند و بر اساس آن، حق بیمه کارگر ساعتی را به تامین اجتماعی پرداخت کند. در مشاغل ساعتی، برای هر ۸ ساعت کار، معادل یک روز کاری حق بیمه در نظر گرفته می‌شود.
• مزایای کارگران ساعتی که حق بیمه برای آن‌ها در لیست بیمه رد می‌شود، مثل حق اولاد و حق خواروبار، با توجه به ساعات کار آن‌ها و تعداد روزهایی که شامل بیمه شده‌اند پرداخت می‌شود و در واقع انگیزه‌ای مضاعف برای آن‌ها برای بالا بردن کیفیت کار است.
•  اگر حادثه‌ای برای کارگران ساعتی که حق بیمه برای آن‌ها رد می‌شود رخ بدهد یا بیمار شوند، می‌توانند با مشاوره و گواهی پزشک مورد تایید تامین اجتماعی از مرخصی استعلاجی هم استفاده کنند.
• پاداش و حق سنوات کارگران ساعتی بر اساس میانگین حقوق ۳ ماه پایانی کار آن‌ها محاسبه می‌شود.
• کارگران ساعتی هم حق استفاده از تعطیلی روز جمعه و تعطیلات رسمی و مرخصی استحقاقی را دارند؛ البته به‌تناسب روزهایی که حق بیمه برای آنها رد شده است.