تولید و ساخت پژو روآ از سال ۱۳۸۵ شروع شد. موتور این نمونه از نوع OHV بود. البته قطعات این موتور نسبت به پژو آردی و پژو آی.دی.آی، بهینه‌سازی شده است. ایران خودرو با تولید پژو روآ، قصد داشت مشتریانی با قدرت خرید متوسط را به محصولات خود جذب کند. اما به‌واسطه عدم هماهنگی‌هایی که در ساخت و مونتاژ پژو روآ وجود داشت، یکدستی پراید، پیکان و نمونه‌هایی از پژو مانند پژو ۴۰۵ و پژو ۲۰۶ را نمی‌شد از آن انتظار داشت. در واقع پژو آردی ترکیبی از پژو و پیکان و آر.دی.آی نیز نسخه اصلاح‌شده آردی بود. پس انتظار می‌رفت که پژو روآ نیز همان مشخصه‌ها را داشته باشد. البته بعدها یعنی در سال ۱۳۸۸، تولید پژو روا متوقف شد و جای خود را به خودروی پژو روآی سال داد. پژو روآی سال هم شباهت‌های زیادی به پژو ۴۰۵ داشت و فقط در آپشن‌ها و بخش‌هایی از کارکرد فنی دچار تغییراتی شده بود. پژو روآ، به نسبت سال ساخت خود خودرویی مناسب و باکیفیت محسوب می‌شود، اما ذائقه بازار همیشه آن‌چیزی که خودروسازها تصور می‌کنند، نیست و این خودرو خلاف پراید، پژو ۴۰۵ و پژو ۲۰۶ نتوانست به خودروی اول ایرانی‌ها تبدیل شود. اگر می‌خواهید تفاوت پژو روآ و پژو ۴۰۵ را درک کنید، باید به مشکی بودن سپرها و لوگو در روآ توجه داشته باشید، وگرنه تشخیص این دو خودرو به راحتی امکان‌‌پذیر نیست. بخش صندوق آن نیز به واسطه سیستم دیفرانسیل عقب آن، مانند پژو آردی فضای کم‌تری داشت، البته آپشن‌های در نظر گرفته شده برای آن، از قبیل بالابرهای برقی شیشه جلو، فرمان هیدرولیک، تهویه مطبوع، ترمزهای ای‌.بی.‌دی و شبیه آن، باعث می‌شد مشتری‌ها نگاه‌ مثبت‌تری به این مدل داشته باشند. پیشرانه روآ نسبت به پیشرانه خودروهای قبل از آن، تقویت شد و ۱۷۰۰ سی‌سی حجم داشت. البته مدل آن، همان موتور ۸ سوپاپ OHV پیکان محسوب می‌شد. به‌نظر می‌رسد از نظر دسترسی به خدمات و قطعات مورد نیاز، وضعیت پژو روآ، نسبت به پژو آردی و پژو آر.دی.آی بهتر باشد، زیرا سن و سال آن به روزگار ما نزدیک‌تر است. در واقع این نسخه‌ها تا سال ۱۳۹۰ تولید شده‌‌اند، اگرچه دو سال آخر، این تولید به پژو روآی سال مربوط می‌شود که نسخه کامل‌تر پژو روآ است.