سمندها یک تجربه و خودروی ملی بودند که توسط ایران‌خودرو تقدیم ایرانیان شدند. البته سمندهای اولیه چنگی به دل نمی‌زدند و انتقاداتی را برانگیختند. در نتیجه برای این‌که وضعیت سمندهای معمولی بهبود پیدا کند، ایران‌خودرو تصمیم گرفت مدل LX را معرفی کند. سمند LX در سال ۱۳۸۳ بود که راهی بازار شد تا شاید از شدت نقدهایی که به ایران‌خودرو وارد می‌شد، بکاهد. این سمند سعی کرده بود در ظاهر خود تغییراتی را نسبت به ظاهر نه‌چندان زیبای سمند معمولی ایجاد کند تا شاید بتواند دلبری بیشتری داشته باشد. البته باز هم نقدهایی وارد شد که این تغییرات، چیزی را عوض نکرده است. داشبورد خودرو طراحی ساده‌ای دارد، هرچند که سعی کرده از تریم چوب استفاده کند. از دیگر نقدهای وارده به سمندهای معمولی، وضعیت پیشرانه‌های آن بود که چنگی به دل نمی‌زد و معمولی ظاهر می‌شد. اما از سوی دیگر ایران‌خودرو سعی کرده بود خودرویی با آپشن‌های بیشتری را راهی بازار کند. زمان که جلوتر رفت، در سال ۱۳۹۰ سمندهای LX با موتور جدید EF7 عرضه شدند؛ موتوری که ادعا می‌شد تولید ملی است. این پیشرانه چهار سیلندره، ۱۷۰۰ سی‌سی حجم داشت و می‌توانست تا ۱۱۵ اسب‌بخار قدرت تولید کند. این پیشرانه همچنین شتابی تا ۱۳ثانیه هم تقدیم خودرو می‌کرد و آن را به سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رساند. باک بنزین این سمندها ۷۰ لیتر گنجایش داشت و مصرف آن نیز متوسط هشت لیتر در صد کیلومتر بود. این پیشرانه مدلی دیگر هم دارد که از گاز طبیعی به عنوان سوخت اولیه استفاده می‌کند و مدل آن، جزو بهترین‌های بازار خودروست. جالب این‌که در صورت پایان یافتن بنزین،‌ این پیشرانه به صورت خودکار شیفت روی مصرف گاز شده و مشکلی برای خودرو پیش نمی‌آید. بدین ترتیب ایران‌خودرو سعی کرد تا بتواند خودی نشان داده و هم انتقادها را پاسخ بدهد، هم مشتریانش را راضی نگه دارد. سمند ال‌ایکس هم مثل دیگر اعضای خانواده این خودرو، جادار و خانوادگی است، اما برخی می‌گویند برای مصارف شهری گزینه مناسبی محسوب نمی‌شود.

از یک سمند LX موقع رانندگی باید چه انتظاری داشته باشید؟ طبیعی است که انتظار یک خودروی شیک امروزی یا یک خودروی استاندارد سطح بالا را نمی‌توانید داشته باشید. این ویژگی بیشتر خودروهای ساخت داخل است. اما این‌که در هنگام رانندگی با آن سواری نرم و راحتی داشته باشید و سامانه تعلیق خوب و قابل قبولی هم داشته باشد،‌ می‌تواند جزو انتظارات شما باشد. خودرو روی هم رفته هندلینگ مناسبی داشته و به واسطه جادار بودن هم، می‌تواند برای اعضای خانواده تجربه‌ای خوشایند از رانندگی را ایجاد کند. تحت کنترل بودن خودرو در سرعت‌های بالا از جمله ویژگی‌های آن است. هرچند که در این میانه نباید شتاب‌گیری نه‌چندان سریع اولیه سمند LX را فراموش کنید. با تمام این توضیحات، باید رانندگی با این خودروی ملی را یک رانندگی همراه با نکات مثبت و منفی مختلفی بدانیم؛ بستگی دارد که از چه منظری می‌خواهید با آن درگیر باشید و چه انتظاری از آن دارید. از نکات مثبت سمند ال‌ایکس باید به سامانه‌های ترمز آن اشاره کرد. این سمند دارای ترمز ضد قفل (ABS)، سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD)، ترمز جلو دیسکی و ترمز عقب کاسه‌ای که باعث می‌شود تا با خیال راحت‌تری ترمز کنید و زیاد هول برتان ندارد. از سوی دیگر، شیب‌دار بودن داشبورد می‌تواند تولید دردسر کند؛ البته شیب ملایمی است و در سرعت‌های کمی بالا می‌تواند برای شما تولید دردسر کند. کابین همچنین دو چراغ مطالعه در جلو و عقب هم دارد. از آپشن‌های ایمنی سرنشینان سمند LX هم باید به کیسه هوای ایمنی راننده و سرنشین جلو، سیستم ضد سرقت (ایموبلایزر)، سیستم هشدار دهنده هوشمند مرکزی، هشدار دهنده موانع عقب، قفل مرکزی با ریموت کنترل و ... اشاره کرد که به عنوان آپشن‌هایی که همراه این خودروی ملی است، می‌تواند ایمنی بیشتری را برایتان به ارمغان بیاورد. همچنین به این سیاهه آپشن‌های ایمنی سرنشینان، باید کمربندهای ایمنی با حالت تنظیم ارتفاع را هم اضافه کنید. همچنین بدنه قوی و شاسی محکم، می‌تواند ایمنی بیشتری را در برخوردها تقدیم سرنشینان کند. مناسب بودن صندلی‌های خودرو و همچنین فضای باز جلو و عقب کابین خودرو، باعث می‌شود تا کاربران در رانندگی‌های طولانی مدت اذیت نشوند. همچنین حجم ۵۰۰ لیتری صندوق عقب را هم به این آپشن‌ها اضافه کنید که می‌تواند برای سفرهای خانوادگی گزینه‌های خوب باشد. اما از سوی دیگر، خسته‌کننده بودن طراحی ظاهری سمند LX می‌تواند بخشی از کاربران را ناامید کند. وزن بالای خودرو هم دردسرهایی برای آن ایجاد کرده. در کل جوانترها هم علاقه زیادی به سمند ندارند؛ چرا که نه می‌توانند به زیبایی آن دل خوش کنند، نه قدرت مانور زیادی در شهر به آن‌ها می‌دهد.