نخستین خودروی ملی ایران، با عنوان سمند X7 تولید شد که امروز از آن به‌عنوان سمند معمولی هم نام برده می‌شود. در این خودرو که بر پایه پلتفرم پژو ۴۰۵ تولید شده بود، از موتور پژو ۴۰۵ هم استفاده شد و امکاناتی نظیر فرمان هیدرولیک، کولر، شیشه‌های برقی جلو و عقب، سیستم پخش MP3، سیستم هشداردهنده و چراغ مه‌شکن جلو آن را از پیکان که خودروی مردمی دهه‌های قبل بود متمایز می‌کرد. اما پلتفرم مشترک این خودرو بر طراحی ظاهری آن تاثیر بسزایی داشت و با وجود تلاش بسیار از سوی طراحان ایران خودرو، همچنان شباهت‌های انکار ناپذیری بین این محصول و پژو ۴۰۵ دیده می‌شد. در واقع، می‌شد سمند X7 را نسخه فیس‌لیفت و به‌روز شده پژو ۴۰۵ دانست. البته فیس لیفتی که چندان هم به روز و مدرن نبود. طراحی داخلی این خودرو نیز با وجود جزئیات بیشتر و به روزتر، همچنان شمای کلی ۴۰۵ را محفوظ نگه داشته است. مصرف بنزین سمند اگرچه کمی نسبت به پیکان بهینه‌تر شده بود، اما هنوز هم با مصرفی در حدود ۱۱ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر در سفرهای درون‌شهری مصرف زیادی به‌حساب می‌آمد.کمی بعد برای تجهیز ناوگان تاکسی‌رانی در سمند X7 تغییراتی اعمال شد و تیپ جدیدی از این خودرو با نام سمند EL به بازار آمد. در سمند EL برخی از امکانات مثل شیشه‌های برقی عقب، سیستم هشدار، چراغ مه‌شکن، دریچه هوا برای صندلی‌های عقب حذف شد تا این خودروها با قیمتی اقتصادی‌تری به‌دست تاکسی‌رانان برسد. موتور ۴ سیلندر انژکتوری ۸ سوپاپ پژو ۴۰۵ با حجم ۱۷۶۱ سی‌سی، قدرت کافی برای این خودروی ۱۲۲۰ کیلوگرمی را دارا بود و در آزمون‌ها، شتابی کم‌تر از ۱۵ ثانیه را برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ثبت کرد. حداکثر سرعت این خودرو ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است. باک ۷۰ لیتری آن تضمینی برای کم نیاوردن بنزین در مسافت‌های طولانی است. بااین‌حال، وقتی برای کاهش هزینه مصرف بنزین نوع گازسوز آن هم به بازار عرضه شد، این سدان بزرگ خانوادگی با صندوق عقب بزرگ ۵۰۰ لیتری‌اش مشکلی برای جای مخزن CNG نداشت و حدود ۳۵۰ لیتر فضای صندوق برای استفاده باقی ماند. سمند EL که به‌شکل خودروی شخصی هم به‌بازار آمد، به‌خاطر کم شدن امکانات مورد استقبال چندانی قرار نگرفت و پس از مدت کوتاهی جای خود را به تیپ جدید یعنی SE داد.

اگرچه خیلی‌ها معتقدند سمندها همه‌شان سروته یک کرباس‌اند، اما واقعیت این است که سمند داریم تا سمند. مخصوصاً وقتی پای تیپ‌هایی به‌میان می‌آید که تولیدشان متوقف شده و مدل‌های نسبتا پایین‌شان را در بازارهای خرید و فروش خودروهای کارکرده باید پیدا کرد. نکته مهم اینکه، اگر سرویس‌های فنی لازم را برای سمند X7 یا سمند SE انجام دهید، در سفرهای جاده‌ای با خودرویی مستحکم و ایمن نسبت به استانداردهای ایران روبه‌رو خواهید بود. در طراحی بدنه سمند به وجوه آیرودینامیک توجه شده، ضمن این‌که انحنای به‌کارگرفته‌شده در بدنه، آن را در تصادفات احتمالی مقاوم‌تر می‌کند. لوازم یدکی سمند X7 و نیز سمند LX که در آن‌ها از موتور XU7 استفاده شده، قیمت مناسبی دارند و تعمیرکاران زیادی هم تخصص لازم را برای تعمیر این خودرو دارند. یکی از مشکلات اصلی سمندها که حتی در فیس‌لیفت‌هایی مثل سورن هم برطرف نشده، پهنای زیاد ستون‌های جلوی خودرو است که برای دید راننده مشکل ایجاد می‌کند. به‌خصوص رانندگانی که تجربه‌ی رانندگی با سمند را ندارند، با نقاط کور به‌وجودآمده به دردسر می‌افتند. ضمن این‌که ابعاد خودرو پارک کردن آن را برای تازه‌کارها دشوار می‌کند. از امکانات سمند EL می‌توان به فرمان هیدرولیک، کولر، شیشه‌بالابر برقی جلو و سیستم پخش MP3 اشاره کرده که در تیپ X7 باید سیستم هشداردهنده و شیشه‌های برقی عقب، رنگ سپر، کنسول وسط و دریچه هوا برای صندلی‌های عقب و چراغ مه‌شکن جلو را نیز افزود. سمندهای EL و X7 از موتور ۱۷۶۱ سی‌سی پژو ۴۰۵ بهره‌ برده‌اند که مهم‌ترین مسأله‌ای که باید در مورد آن‌ها مورد توجه قرار بگیرد حساسیت بسیار زیاد آن‌ها به کم بودن آب و جوش آوردن است که خیلی زود کار را به تعمیرگاه و باز کردن سرسیلندر خواهد کشاند. اهمیت این نکات وقتی دوچندان می‌شود که بدانید پیدا کردن قطعات اصلی سمند با توجه به وجود اجناس متفرقه در بازار خیلی ساده نیست. همچنین با وجود این‌که موتور XU7 موتور ضعیفی نیست، اما وزن ۱۲۰۰ کیلوگرمی خودرو باعث شده تا سمند نتواند شتاب زیادی داشته باشد. یک وجه مشترک در سمندهای کارکرده به صدا افتادن خودرو است. صداهای آزاردهنده‌ای که معمولاً از داشبورد، محفظه کمربند ایمنی، کمک‌های عقب و … به‌گوش می‌رسد و برای راننده‌های وسواسی غیرقابل تحمل است. روغن‌ریزی از موتور و جعبه‌دنده و ایرادات برقی از مشکلات معمول این خودروهاست. البته کمک‌فنرهای این خودرو چندان رضایت‌بخش نیست و حرکت اضافی زیادی دارد. همچنین اگر از نوع بنزین‌سوز سمند استفاده کنید نمی‌توانید درباره مصرف بنزین خیال راحتی داشته باشید. هرچه باشد طراحی این خودرو مربوط به دو دهه قبل است و هنوز هم تغییر چندانی در آن داده نشده است.