پرنده، عروس هلندی‌

با احترام قبل از هرچیز، بابت اینکه در آن روزها به چیکو پناه دادی، ازت سپاسگزارم. اگر او را پناه نداده بودی، شاید امروز دیگر زنده نبود… اما چیزی که سخت و غیرقابل بخشش است، این است که در تمام این شش ماه، در حالی که شاهد تلاش و دلتنگی من بودی، هیچ نشانه‌ای حتی یک خبر کوتاه از سلامت بودنش حتی به صورت ناشناس نفرستادی. چیکو کبوتر نبود که فکر کنی باخت رفته و سهم تو شده او یک عروس هلندی خانگی و وابسته بود که همیشه در خانه آزاد پرواز می‌کرد و فقط برای خواب وارد قفسش می‌شد. می‌دانم شاید فکر کردی چون خودش به سمتت آمده، نشانه‌ای از خوش‌قدمی است، اما باور کن، آهِ دلتنگی من و طلا که هنوز هر روز دنبالش می‌گردیم، آن خوش‌یمنی را از بین برده. به همان چیزی که به آن ایمان داری — خدا، امام، وجدان یا انسانیت — قسم، قبل از اینکه دیر شود، چیکو را برگردان. او متعلق به خانه‌ای‌ست که با عشق ساخته شده، نه به قفسی از سر دلسوزی. من شماره‌ای ازت ندارم برای همین این‌جا پیام گذاشتم و تو می‌دانی چطور با من تماس بگیری تو و همه کسانی که در ایجاد این فاصله نقش داشتید را به خدا می‌سپارم.