معرفی خودرو

پراید ۱۴۱، که آن را به اسم سایپا ۱۴۱ هم می‌شناسیم، یکی از انواع پرایدها است، که دنیای خاص خودش را دارد. این خودرو ابتدا با پلتفرم کیا پراید و سپس پلتفرم X100 تولید شد. برخی پراید ۱۴۱ را نسخه فیس‌لیفت سدان صبا می‌دانند، برخی هم آن را نسخه لیفت‌بک (نوعی خودرو که بین هاچ‌بک و سدان است) هاچ‌بک نسیم قلمداد می‌کنند. پراید ۱۴۱ چیزی میان نسیم و صبا، یا همان پراید صندوق‌دار و پراید هاچ‌بک کیا است و سوار بر همان پلتفرم قبلی. تغییرات ایجادشده در آن، شامل طراحی صندوق‌ و فرم چراغ عقب، کاپوت و جلو پنجره، هم‌رنگ‌شدن سپرها با بدنه و فرم نوار ضربه‌گیر روی درها بود. در پراید ۱۴۱ تغییرات دیگری هم در فضای داخلی اتفاق افتاد که شامل طراحی متفاوت کنسول میانی، داشبورد، تودری‌ها و قابلیت تاشوندگی صندلی‌های عقب بود. صدای زیادِ (صدای تق‌تق دائم) داخل کابین، که در اثر مونتاژ و طراحی ضعیف صندوق بار و طاقچه عقب ایجاد می‌شود و ورود آب به داخل کابین و صندوق، از اشکالات عمده این مدل است. پراید دولوکس یا ۱۴۱، که از اولین پرایدهای انژکتوری هم بود، بعد از بروز مشکلات فنی بسیار، مانند پراید صبا و نسیم، مورد بازبینی جدی سایپا قرار گرفت و در سال ۸۹ شمسی با پلتفرم جدید X100 وارد بازار شد. سایپا ۱۴۱، در پنج تیپ ST، SL، SX، LX و EX تولید شده است. کامل‌ترین آن‌ها EX است که دارای امکاناتی چون کیسه هوا برای راننده، قفل مرکزی، ترمز ABS، فرمان هیدرولیک، سیستم ایمنی ایموبلایزر و تنظیم ارتفاع چراغ‌هاست. ۱۴۱ تیپ SX همه امکانات تیپ EX را به‌جز کیسه هوا دارد. تیپ SL فرمان هیدرولیک و کیسه هوا ندارد. اما نکته خاص تفاوت این تیپ‌ها در این است که مثلاً هنگام بررسی امکانات و تجهیزات مدل LX متوجه می‌شویم که این خودرو با مدل SX هیچ تفاوتی به‌غیر از نام ندارد. تیپ ST، یا تیپ ساده پراید ۱۴۱، نیز فقیرترین آن‌هاست؛ بدون هیچ خبری از کیسه هوا، ABS و فرمان هیدرولیک. با تمام تغییرات ایجادشده در پراید ۱۴۱، از جمله تغییر پلتفرم و تقویت موتور و بدنه، همچنان این خودرو ضعیف‌ترین پراید موجود در بازار بود، و باتوجه‌به تعدد این ضعف‌ها، سایپا ۱۴۱ اولین پرایدی بود که از خط تولید خارج شد. آخرین پرایدهای ۱۴۱ در سال ۹۴ شمسی وارد بازار شدند و پس‌ازآن، تولیدشان برای همیشه متوقف شد.

مشخصات فنی

سرعت

۱۷۰ کیلومتر بر ساعت


صفر تا صد

۱۴ ثانیه-۱۴.۵ ثانیه


مصرف سوخت ترکیبی

۶.۴ لیتر


حجم موتور

۱.۳۲۳ لیتر


تعداد سیلندر

۴ سیلندر


تجربه رانندگی

پرایدها آن‌قدر متنوع و زیادند که می‌توان احتمال داد هر کسی تجربه رانندگی با آن‌ها را داشته باشد. در این میان، آیا تجربه رانندگی با همه پرایدها یکسان است؟ این خودروهای پُرتعداد، شباهت‌های زیادی باهم دارند، ولی هر نسخه از پراید هم ویژگی‌های منحصر به خود را دارد. در مورد پراید ۱۴۱ نیز وضعیت بدین منوال است. این خودرو را می‌توان به‌نوعی ضعیف‌ترین مدل در خانواده پرایدها دانست. البته مصرف کم بنزین نکته مهمی در ایران محسوب می‌شود که این نسخه از پراید از آن برخوردار است. ابعاد کوچک پراید ۱۴۱ نیز آن را مناسب رانندگی در شهر کرده است. فضای کافی داخل کابین، باتوجه‌به ابعاد کوچک و راحتی صندلی‌ها، نشیمن خوبی به سرنشینان می‌دهد. نرمی فرمان در مدل‌های مجهز به فرمان هیدرولیک و قابل کنترل بودن آن نسبت به دیگر مدل‌های فاقد این ویژگی، جزو ویژگی‌های مثبت آن است. افزایش وزن خودرو در مدل ۱۴۱ فرمان‌پذیری آن را بهتر کرده و ایمنی آن را افزایش داده و برای رانندگی‌های برون‌شهری مناسب‌تر کرده است. شتاب اولیه بالای خودرو در دنده‌های ۱ و ۲ بسیار خودنمایی می‌کند. هزینه کم و استهلاک پایین در تمام مدل‌های پراید دیده می‌شود. ضعف موتور پراید ۱۴۱ باعث می‌شود سقف سرعت باتوجه‌به وزنش کم باشد، شتاب ثانویه خودرو پایین بیاید و در نهایت در سربالایی‌ها ضعیف‌تر از باقی خودروها عمل کند. کیفیت پایین مونتاژ قطعات و عایق‌بندی آن باعث می‌شود هم صدای بیرون وارد کابین شود، هم صدای موتور. در کنار این‌ها قطعات داخلی نیز سروصدای زیادی دارند. نکته دیگر، صدای عجیب طاقچه عقب پراید ۱۴۱ است و ورود آب به داخل کابین و صندوق بار. سیستم تعلیق ضعیف خودرو باعث می‌شود که تمام ضربات ناشی از عبور آن از ناهمواری‌ها وارد کابین شود. همچنین، فنربندی ضعیف پراید ۱۴۱ آن را به خودرویی ناراحت و ضعیف تبدیل کرده است. ایمنی پایین در تیپ‌های ساده و فاقد کیسه هوا و ترمز ‌ABS، به چشم می‌خورد. این ایمنی در مدل‌هایی که بر پلتفرم اولیه پراید ساخته شده‌اند، یعنی مدل‌هایی که فاقد بدنه تقویت‌شده‌اند، بسیار کم‌تر است. ترمزهای ضعیف نیز جزو مشکلات این مدل محسوب می‌شوند و حتی فاصله فشار دادن پا روی پدال ترمز تا ایستادن خودرو بیش‌تر از یک متر هم می‌شود. در مسافرت‌ها احتمالاً پرایدهای ۱۴۱ را کنار جاده می‌بینید که به دلیل بالا رفتن دمای موتور و به‌اصطلاح «جوش آوردن» توقف کرده‌اند. این مشکل در مناطق گرمسیری بیش‌تر نیز می‌شود. ضعیف بودن کولر هم در این خودروها به چشم می‌خورد، به‌طوری‌که به‌هیچ‌عنوان در گرمای تابستان جواب‌گو نیست.