کیا کراس‌اوور کامپکت اسپورتیج را از سال ۱۹۹۳ روی خط تولید خود دارد و تاکنون چهار نسل از آن را به جهان معرفی کرده است. اسپورتیج از موفق‌ترین و پرفروش‌ترین محصولات کیا است که از سال ۲۰۱۰ و با نسل سوم به ایران راه یافت و از همان ابتدای ورود، در بین ایرانیان بسیار مورد توجه قرار گرفت. هرچند با وجود این موفقیت، اسپورتیج تنها در سه نسخه در ایران حضور پیدا کرده و کم‌تعدادتر از نسخه‌های دیگر کیا مانند سورنتو و سراتو در بازار حضور دارد. این سه نسخه مربوط به نمونه اولیه نسل سوم، فیس لیفت نسل سوم و نسل چهارم اسپورتیج می‌شوند که به ترتیب در ۲۰۱۰، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ راهی بازار جهانی و هم‌زمان ایران شدند. این خودرو را می‌توان رقیب اصلی هیوندای توسان دانست که در نسل‌های متعدد در پلتفرم با هم مشترک هستند. اما باید گفت، برخلاف بازار جهانی، اسپورتیج در ایران محبوب‌تر و مورد اعتمادتر شناخته می‌شود. کیا اسپورتیج تنها با موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ بنزینی در ایران حاضر شده است. نسخه ۲۰۱۰ با موتور ۲.۴، نسخه ۲۰۱۳ و نسخه ۲۰۱۷ با موتور ۲.۴ عرضه شده‌اند. کیا اسپورتیج نسل چهارم راه یافته به ایران از تیپ جی‌تی‌لاین این خودرو است. موتور اسپورتیج ۲۰۱۰، با ۱۷۴ اسب بخار قدرت و ۲۲۷ نیوتن‌متر گشتاور از یک گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک برای رساندن نیروی خود به دو محور خودرو کمک می‌گیرد. نسخه ۲۰۱۳ کیا اسپورتیج که با موتور ۲ لیتری همراه است، قدرتی معادل ۱۶۳ اسب بخار و گشتاور ۱۹۴ نیوتن‌متر دارد. این خودرو نیز با گیربکس ۶ سرعته تیپ‌ترونیک و به صورت چهار چرخ متحرک عرضه شده است. کیا اسپورتیج در تمامی نمونه‌های وارد شده به ایران ظاهری جذاب و مورد پسند دارد. البته این جذابیت را باید روز افزون دانست. به شکلی که اسپورتیج ۲۰۱۸ را باید دارای یک طراحی فرازمانی و برجسته در بین رقبایش دانست. این خودرو در داخل کابین نیز همواره طراحی جذاب و جالب توجهی داشته و از امکانات متعددی بهره می‌برد. کیا اسپورتیج برخلاف دیگر محصولات کیا که در نسل‌ها و فیس‌لیفت‌های مختلف در تیپ‌های امکاناتی متعدد وارد کشور می‌شوند نبود و همواره تنها در یک تیپ در بازار ایران عرضه شده است. اسپورتیج از کراس‌اوورهای خوش فروش بازار است و حتی در نسخه‌های کارکرده نیز آمار خوبی را بنام خود ثبت کرده است.

کیا اسپورتیج را باید در ابتدا خودروی محبوبی دانست تا خوش‌سوار و خوش‌ران. این کرا‌س‌اوور سایز متوسط کامپکت که همواره از طراحی بسیار جذاب و لیست امکانات متعددی بهره می‌برد، به خودرویی خشک و پرتکان در سواری معروف است. کیا اسپورتیج ۲۰۱۰ که اولین نسل وارد شده از آن به ایران است در مقایسه با رقیبی مانند هیوندای توسان، علاوه‌بر سواری خشک، امکانات کمتری نیز در اختیار راننده و سرنشینان خود قرار می‌داد. این نکته در نسخه ۲۰۱۳ نیز مشاهده می‌شد. معضلی که در نسخه ۲۰۱۸ با ارائه لیستی بلند و بالا از امکانات، بالاخره رفع شد. هرچند همچنان ضعف فنربندی و تعلیق نه‌چندان مناسب کیا در اسپورتیج ۲۰۱۸ نیز مشاهده می‌شود. کیا اسپورتیج در تمامی نسخه‌ها از فرمان‌پذیری خوبی بهره می‌برد و خودرو پایداری مناسبی در مسیرهای مارپیچ و سرعت‌های بالا از خود نشان می‌دهد. هندلینگ مناسب خودرو، آن را در هر حالتی در کنترل راننده حفظ می‌کند. کیا اسپورتیج از کیفیت ساخت خوبی بهره می‌برد، اما استهلاک قطعات فنی آن نسبتاً بالا است و هزینه نگهداری‌اش سنگین تخمین زده می‌شود. البته باید اشاره کرد نمونه‌های سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳، به دلیل واردات بسیار گسترده معضلی با تامین قطعات ندارند. اما در نسخه ۲۰۱۸، این مشکل به شدت احساس می‌شود. این خودرو در دو نسخه اولیه شتاب و سرعت‌گیری خوبی دارد و بازده فنی آن را می‌توان مناسب قلمداد کرد. اما در نسخه‌ ۲۰۱۸، با افت بازده فنی مواجه می‌شود. شتاب صفر تا صد این نسخه ۱۰ ثانیه و سقف سرعت آن ۲۱۷ کیلومتر بر ساعت است. اما شتاب اولیه آن که در زمانی کمتر از ۵۰ ثانیه از شروع حرکت بررسی می‌شود چندان مناسب نیست. در واقع، برای خودروی تولید ۲۰۱۸ مناسب نیست. یکی دیگر از مشکلات کیا اسپورتیج محدودیت دید راننده است. در واقع، اسپورتیج در هر سه نسخه، به دلیل نوع طراحی ستون‌ها و شیشه‌های کوچک میدان دید خوبی به راننده نمی‌دهد و هم در کنارها و هم پشت راننده با نقطه‌کور جدی مواجه است. کابین خودرو با توجه به کلاس آن کوچک بوده و به‌خصوص در ردیف عقب سرنشینان هم در قسمت پا و هم قسمت سر با کمبود جدی فضا مواجه هستند. همچنین ردیف عقب خودرو برای سه سرنشین فضای کافی ندارد. صندوق بار این خودرو نسبتاً جادار و مناسب است و می‌تواند فضای لازم برای مسافرت‌های جاده‌ای یک خانواده کوچک را فراهم کند. کیا اسپورتیج از عایق‌بندی و مونتاژ خوبی در کابین بهره می‌برد و شاهد نفوذ صدای محیط به داخل نیستیم. هماهنگی موتور و گیربکس و عملکرد نرم هردو به افزایش این سکوت کمک می‌کند.